มีโอกาสได้ลงไปทำงานในพื้นที่ของทหาร จริง ๆ ก็ทำมาเกือบปีแล้ว แต่วันนี้ด้วยความรำคาญผมบนหัวตัวเองประกอบกับอยากลองว่าจะเป็นอย่างไร จึงได้มีโอกาสใช้บริการร้านสวัสดิการของทหารในพื้นที่ที่ไปทำงาน
ร้านนี้เขาโฆษณาว่าช่างมีประสบการณ์การตัดผมมาไม่ต่ำกว่า 35 ปี เปิดบริการวันราชการตั้งแต่ 5:30 – 13:00 ใช่ครับอ่านไม่ผิด ตีห้าครึ่ง ตอนแรกผมก็คิดว่าเขาใส่เลขเวลาผิดนะ แต่พอได้พูดคุยกับพี่ช่างจึงเข้าใจว่าตัวเลขนี้ของจริง
ตอนเดินเข้าไปเราคาดหวังว่าจะพบร้านแนว Barber แต่ที่พบกลับเป็นร้านแนว Salon (ร้านเสริมสวย) ช่างประจำร้านเป็นผู้หญิงมีอายุชื่อ "พี่แขก" อายุไม่น่าจะแก่กว่าแม่ของผม เท่าที่รับทราบข้อมูลในภายหลังคือหลังจากปิดร้านที่นี่ แกก็จะไปร้านอีกร้านของแกที่อยู่แถวห้างเซ็นทรัล (ไม่ได้ถามสาขา) ร้านนี้ไม่ตัดทรงพิสดารตัดเฉพาะทรงของทหาร นั่นคือ "รองทรง" ลูกค้าของที่นี่ยศใหญ่โตทั้งนั้นครับ แถมลูกค้าเก่าที่ไม่ได้อยู่ที่นี่แล้วก็ยังว่ายเวียนกลับมาตัดผมอยู่เป็นประจำและส่วนใหญ่ก็มากันเช้า ๆ นั่นจึงเป็นเหตุว่าทำไมร้านนี้จึงเปิดกันตั้งแต่ตีห้า
สิ่งแรกที่ทำในกระบวนการตัดผมของที่นี่เป็นสิ่งที่แตกต่างจากที่ผมเคยไปตัดที่อื่นเลย นั่นคือ ซอยก่อน โดยปรกติเมื่อเข้าร้านตระกูล Barber เราก็จะคาดหวังว่าต้องโดนไถด้วยบัตตาเลี่ยนแน่ ๆ แต่พี่แขกลงกรรไกรซอยผมก่อนเลย ลองถามว่าทำไม พี่เขาบอกว่า "เรายังไม่รู้จักกันมาก่อน พี่ไม่รู้ว่าหัวน้องเป็นอย่างไร ก็เลยต้องซอยหาทรงก่อนแล้วตอนจบค่อยไถเอาทีเดียว"
ระหว่างที่ซอยผมก็มองกระจกไปเรื่อย ๆ หัวเรานี่ก็ดูแปลกจริง ๆ แถมพอตัดผมออกมาเรื่อย ๆ เจอสิวอยู่มุมหน้าผากด้วย พี่เขาก็ทักว่าให้รักษาความสะอาดหน่อย แต่ผมคิดว่าคงเพราะว่านอนดึกเสียมากกว่าเลยมีสิว เพราะเวลาผมเป็นสิวมันก็มักไปขึ้นตำแหน่งแปลก ๆ เช่น กลางขวัญ หรือ ติ่งหู ไม่บ่อยที่จะขึ้นในจุดที่เห็นชัด แล้วเราก็ได้พูดคุยเรื่องวัฒนธรรมของทหารที่หลายเรื่องผมก็ประหลาดใจว่าเขาตื่นกันเช้ามากแม้จะเป็นระดับนายพล (เรามักจะมีภาพฝังหัวว่าเจ้าเณรต้องตื่นเช้ามาฝึก แต่นี่นายพลเขาก็ทำกันด้วย) พี่เขาก็ถามเรื่องเกี่ยวกับผมหลายเรื่อง พี่เขาอ่านนิสัยคนเก่งนะ ถามไม่กี่คำถามก็บรรยายลักษณะของเราได้ราวกันรู้จักกันมานานเลย
หลังจากซอยผมอยู่ราวสิบกว่านาที ก็เป็นขั้นตอนการไถ ไถรวดเร็วครับ ไม่ถึงห้านาทีก็เสร็จแล้ว และไม่มีการลงกรรไกรซ้ำ ทรงผมที่ได้ออกมาก็ถือว่าดูดีสะอาดสะอ้านเลย ผมรู้สึกว่าอารมณ์การนั่งคุยกันเวลาทำผมมันก็เพลินไปอีกแบบนะ แต่ทั้งนี้ก็ขึ้นกับร้านที่เราไปใช้บริการด้วยว่าจะมีเรื่องราวอะไรให้นั่งคุยกันเพลิน ๆ
สิ่งที่ตกใจคือราคาครับ ตอนแรกเราคิดว่าไม่น่าจะถึงร้อยนะ (จริง ๆ ตีราคาไว้ต่ำกว่านั้นเยอะมาก เพราะคิดว่าราคาข้าราชการมันไม่น่าแพงนะ และคิดว่ามันน่าจะเป็น Barber) ปรากฏว่าราคา 140 บาทครับ ซึ่งอันนี้ผมก็ไม่แน่ใจว่าเพราะเราไม่ใช่ข้าราชการรึเปล่าจึงเป็นราคานี้ แต่ถ้าเทียบกับฝีมือ เทียบกับความเป็น Salon ผมก็ว่ามันสมราคานะ แต่ผมก็ไม่เคยไปตัดที่ Salon ที่ไหนมาก่อนเลย (ร้านห้างค่าตัดผมครั้งละ 500 นี่ไม่ต้องพูดถึง อย่าคิดว่าจะได้แหยม)
ถือว่าเป็นประสบการณ์ที่ดีครับ ถ้ามีโอกาสบุกไปเช้าขนาดนั้นได้ก็อยากจะลองไปตัดกับพี่เขาอีกนะ กับคนที่ไม่มีหัวคิดเรื่องทรงผมแบบผม แค่รองทรงแบบเดิม ๆ ที่ดูไม่เด็กเกินก็น่าจะเพียงพอแล้ว