ประกวดผลงาน

ถ้าการจัดประกวด ได้ทำการแบ่งสาขาเอาไว้อย่างถูกต้องชัดเจนแล้ว และกำหนดว่าให้ส่งผลงานได้เพียงชิ้นเดียวเท่านั้น ผู้เข้าประกวดเองก็ควรจะทราบว่าผลงานไหนที่เป็นชิ้นที่ดีที่สุดที่ควรส่งเข้าประกวดและเขาควรจะเอาผลงานนั้นส่งประกวดในสาขาใด เพราะงานควรจะมีจุดเด่นที่ชัดเจน ดึงคะแนนกรรมการได้ ในกรณีส่งมากกว่าหนึ่งสาขาเผื่อเอาไว้ว่ากรรมการตัดสินคนละชุด แล้วไม่ได้มีการคุยกันจะเป็นการเพิ่มโอกาสในการแข่งขัน มีความเป็นไปได้ในการได้รับรางวัลมากขึ้น
เรื่องที่จะกระจายโอกาสให้กับคนต่างๆมีโอกาสชนะการประกวดเป็นส่งที่ดี กฎก็ควรจะตั้งไว้แบบนั้น ไม่ใช่ไปจำกัดโอกาส ดังนั้นในสาขาหนึ่ง แต่ละคนควรส่งได้ชิ้นเดียวเท่านั้นเพื่อความเท่าเทียมกัน ในการแข่งขันประกวดผลงานหากคนส่งเข้ามาแข่งขันกันน้อย กรรมการก็ตรวจไม่สนุก เพราะทางเลือกมีน้อย การที่จะได้พบสิ่งแปลกๆใหม่ๆจากงานที่ส่งเข้าประกวดก็มีน้อยลงเช่นกัน การที่จะถกเถียงกันเพื่อหาผู้ที่ชนะก็ทำได้แบบยากลำบาก เพราะในบางกรณี ในการตัดสินงานประกวด รางวัลที่ 1 อาจจะไม่มีก็ได้ ถ้าผลงานมีน้อยและไม่เข้าตา งานไม่เข้าเกณฑ์การตัดสิน หรืองานไม่มีความโดดเด่น รางวัลที่ 2 และชมเชยอาจจะเป็นคำตัดสินที่เหมาะสมที่สุด

ที่สำคัญที่สุดคือการที่งานใดงานหนึ่งได้รับรางวัลจากการประกวดมาแล้ว(ไม่ว่าใครจัดก็ตาม) ไม่ควรเปิดโอกาสให้งานชิ้นนั้นเข้ามาประกวดในงานอื่นๆได้อีก
เพราะงานชิ้นนั้นได้รับการยอมรับ และผ่านการตัดสินมาแล้ว และเผยแพร่ผ่านสื่อด้วย ย่อมได้เปรียบกว่างานอื่นๆที่ไม่เคยประกวดที่ให้มาก่อน อีกทางหนึ่งคือความเป็น originality ได้สูญเสียไปกับการส่งงานประกวดและได้รับรางวัลมาแล้ว แบบนี้หากปล่อยให้ประกวด ก็จะได้รับรางวัลอีก ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ไม่ได้เปิดโอกาสให้กับผู้อื่นๆเลย